Hei.
I dag, på siste august dagen fikk jeg lyst til å dele et dikt av Helge Stangnes som handler om høst.
En forfatter jeg liker å lese.
Skjømmingstid.
Dagen har stemt
strengan mot kveld.
Endå skin toppan
av solglødde fjell.
Snart skal dem slokne og gjømmes.
-Tenn ikkje lys
la det skjømmes.
Sommaren kom,
reiste så stilt.
Hausten sitt slør
famne oss mildt.
No kan det lengtes og drømmes.
-Tenn ikkje lys,
la det skjømmes.
Glea og sorg,
alt har si tid.
Daga blir fødd,
reise førbi.
Blomstra skal frøes og glømmes.
-Tenn ikkje lys,
la det skjømmes.
Tenn ikkje lys.
La meg få se
natta som kjem
slik som ho e.
Ingen førr tida kan gjømmes.
-Tenn ikkje lys,
la det skjømmes.
Helge Stangnes, «Landet og lyset»
0 kommentarer
