Søndag, klokka stilt tilbake en time..
Tiden kommer, tiden går..
Tenker på Halldis Moren Vesaas kjente dikt; (fikk lyst å ta det fram i dag).
ORD OVER GRIND
Du går fram til mi inste grind
og eg går òg fram til di.
Innanfor den er kvar av oss einsam,
og det skal vi alltid bli.
Aldri trenge seg lenger fram,
var lova som gjaldt oss to.
Anten vi møttest titt eller sjeldan
var møtet tillit og ro.
Står du der ikkje ein dag eg kjem
fell det meg lett å snu
når eg har stått litt og sett mot huset
og tenkt på at der bur du.
Så lenge eg veit du vil kome iblant
som no over knastrande grus
og smile glad når du ser meg stå her,
skal eg ha ein heim i mitt hus.
Ha en fin søndag i en ny tid..
2 kommentarer
Et både trist og fint dikt.
Ja, er det.. men synes det rører ved livsnerven. Vi er der.. for hverandre, men har friheten